قلمرو و راهکارهای تبرّی در روابط اجتماعی، از منظر قرآن کریم

قلمرو و راهکارهای تبرّی در روابط اجتماعی، از منظر قرآن کریم

بر اساس فطرت توحیدی، هر رابطه‌ای که بر محور توحید نباشد، باطل، کفر و طاغوت نام می‌گیرد و باید از آن تبری جست. تبری در عرصه روابط اجتماعی در پرتو اصول اسلامی، یک حرکت هدفمند برای پیاده کردن نظام توحیدی در جامعه می‌باشد. برخی آسیب‌ها در مراتب توحید عملی سبب پديد آمدن گروه‌های اجتماعی همچون منافق، فاسق، بدعتگزار... می‌شود که باید از آنان تبری جست. اسلام روابط با کافران را در حد برطرف شدن نیازهای اجتماعی و زندگی مسالمت‌آمیز بدون هرگونه زیر سلطه واقع شدن یا دلدادگی می‌پذیرد. تبری در دو عرصه اعتقادات و روابط اجتماعی، راهکارهای متفاوتی دارد. در حوزه اعتقادات، مسلمانان بر اصول اعتقادی خود ثابت و استوار می‌باشند و پلورالیزم دینی را برنمی‌تابند و در موارد اضطراري که جان و مالشان در خطر است، از راهکار تقیه استفاده می‌کنند و در عرصه رفتار و عمل، راهکارهای گفتاری همچون: افشاگری، لعن و نفرین، انذار و تهدید و... و راهکارهای رفتاری همچون: محدودیت در زمینه‌های مختلف روابط اجتماعی و برخورد مستقیم و قهرآمیز از قرآن کریم استفاده می‌شود.