زیارت از منظر فقه مذاهب اسلامی

زیارت از منظر فقه مذاهب اسلامی

زیارت، یکی از شعائر اسلامی است که مایه شکوفایی استعدادهای معنوی و رشد روحی زائر می‌شود و دارای مصادیق مختلفی است: زیارت اماکن، اعم از مقدس و غیرمقدس و باستانی؛ زیارت بندگان خدا، اعم از مؤمنان و مسلمانان و غیرآن‌ها؛ زیارت اهل قبور، اعم از قبور مطهّر و مقدس و غیر آن. به دلیل انصراف اذهان از زیارت و ملاقات مؤمنان در زمان حیات و زیارت اماکن باستانی، در این کتاب، تنها زیارت اماکن مقدس و اهل قبور از جهت فقه مذاهب اسلامی مورد واکاوی قرار گرفته است. اتفاق نظر فقهاي اسلام بر استحباب زیارت قبور پیامبر اعظم(ص) و زیارت قبور بزرگان دین اسلام، اعم از اهل‌بیت(ع) و صحابه گران‌قدر پیامبر(ص)، از جمله نتایجی است که از تتبع در کلمات فقهای مذاهب اسلامی مشهود است؛ همان‌طور که اهمیّت زیارت اماکن مقدس در تمام مذاهب اسلامی مورد تأکید قرار گرفته است.