جریان‌ شناسی سیاسی سلفی‌گری معاصر

جریان‌ شناسی سیاسی سلفی‌گری معاصر

در این کتاب چهار جریان عمده سیاسی سلفیه  (جریان تبلیغ، تجددگرا، جهادی و جهادی رادیکال) مورد بررسی قرار گرفته است. غلبه هر کدام از این طیف‌های سیاسی بر اساس نوع نگاه، مبانی فکری حاکم و کاربست رفتاری خود در گستره جهان اسلام، آثار و پیامدهای متفاوتی برای تحولات و جغرافیای سیاسی و بیداری اسلامی خواهد داشت. عوامل و زمینه‌های داخلی و خارجی زیادی بر تغییر نگرش و رویکرد این جریان‌ها موثر بود که در این کتاب مورد توجه قرار گرفته است. جریان‌های سلفی دو رویکرد عمده اصلاحی و جهادی در برابر غرب در پیش گرفته‌اند. رویکرد اولیه این جریان عمدتا اصلاحی بود، اما بنا‌بر تغییر شرایط و حضور غرب در کشورهای اسلامی و تغییر مواضع کارگزاران در برابر آنها به تدریج جریان سلفی رنگ جهادی و رادیکالی به‌خود گرفت.  اشغال مستقیم سرزمین‌های اسلامی توسط غرب استعماری نقش قابل توجهی در تکوین رویکرد جهادی داشت. همچنین شکل‌گیری اسرائیل غاصب در سرزمین‌های فلسطین، حمله شوروی به افغانستان و همچنین اشغال عراق توسط نیروهای ناتو تاثیر به‌سزایی در رادیکال شدن جریان اسلامی داشت.